Wat is spiritualiteit en wat heb je er aan?

Wat is het, wat weten we er wat kunnen we ermee? Gegeven het feit dat deze vragen bij een groeiende groep mensen leeft, zou je zeggen dat het eerder nieuwsgierigheid is, dan dat we er over oordelen. En toch geeft spiritualiteit aanleiding om de mening te vormen, nog voordat we onze mening gefundeerd gebracht hebben. Waarom is dat?

Onbekend maakt onbemind?

Zou het het onbekende aspect zijn of wordt je meteen in een hokje gedrukt als je ook maar iets positiefs over spiritualiteit zegt? De hokjesmentaliteit zegeviert hier meer dan ooit. Toch denk ik persoonlijk dat het met name ook te maken heeft met het gegeven dat men er de vinger niet op kan leggen. Het is niet tastbaar en slechts weinigen kunnen net iets verder “om het hoekje” kijken. Zolang iets niet tastbaar is of bewijs geleverd kan worden zoals in verschillende wetenschappen dit wel kan, zal het omstreden zijn. Dit, tenzij de mens zich verder door zal ontwikkelen en zelf op een hoger plan terecht komt.

Acceptatie

Toch is spiritualiteit niet vreemd, want in letterlijke zin betreft het een vertaling uit het Latijn van de geest … en dus hebben we allemaal spiritualiteit in ons. We zijn allemaal spiritueel en dan gaat het er maar net om, in hoeverre je iets toelaat, je er aan toe bent of je nieuwsgierigheid het wint. Niet (ver)oordelen, maar accepteren dat er soms dingen in het leven zijn die niet te verklaren zijn.

Leeft ook zoveel gemakkelijker!