Van baby tot volwassene
Van baby tot volwassene is niet voor iedereen een uitgestippelde weg. De vraag is ook of dit wenselijk is, want van af en toe vallen om vervolgens weer op te staan, word je ook wijzer. Het kan nieuwe inzichten geven en het levenspad een iets andere draai geven. Opvoeders kunnen slechts de leidraad vormen.
Het pad naar volwassenheid
Voor de een is het een zoektocht en de ander heeft alles al uitgestippeld. Toch verloopt menig pad naar volwassenheid net weer even anders. Ingegeven door de wil van het opgroeiend kind, een ziekte die het pad lelijk doorkruist of ouders die het samen enig moment niet meer zien zitten.
Het kind de dupe?
Het wordt wel eens gezegd dat een kind zonder zorgen op moet kunnen groeien om tot een mens in balans uit te groeien. Natuurlijk gunnen we dat ieder kind, maar dat zegt nog niets over of het is weggelegd voor dit kind. Waarom wordt het ene kind ziek en het andere niet? Waarom krijgt het ene kind een ongeluk en het andere niet of groeit het ene kind op bij ouders die elkaar de tent uitvechten en een ander kind groeit op in een liefdevol nest waar nooit iets vervelends aan de hand is? Vragen die we niet zomaar kunnen beantwoorden, dat is het leven nu eenmaal. Een ieder zal dit naar eer en geweten invullen en die enkeling die niet naar eer en geweten handelt, zal aangepakt moeten worden. De vervolgvraag is dan of dit wel altijd zo opgepakt wordt. Echter, ook dat is onderdeel van het leven of we het nu leuk vinden of niet.
Af en toe kijken vanuit de soms naïeve blik van het kind, kan de volwassen mens ook weer verwondering geven en dat maakt het hele proces interessant en waardevol. Met respect, balans en liefde over en weer kom je het meest ver in het opvoedingsproces.