Wat zouden we zijn zonder communicatie?
De communicatie zoals de mens deze kent, is uniek voor alle diersoorten. Dat maakt ons – in ieder geval vanuit het eigen gezichtspunt – uniek. Dit neemt niet weg dat alle andere diersoorten zich ook prima staande weten te houden. Toch komt de vraag wel eens op, wat we zouden zijn zonder de communicatie zoals we deze nu toepassen? Anders … maar ook slechter?
Verbaal en non verbaal
Uiteraard kunnen we ons niet voorstellen hoe het is om ons niet verbaal en non verbaal uit te drukken. Toch worden gehandicapten er op dit vlak er mee geconfronteerd, wat maakt dat de dove meer op het beeld (en dus ook de non verbale) communicatie gaat zitten. De blinde zal zich meer op de stem richten en zo compenseren we zoveel als mogelijk. Ook dat doet het lichaam.
We horen maar luisteren niet
En dan is er nog de mens die wel hoort maar niet luistert … en eerlijk is eerlijk, die komt heel veel voor. Echt luisteren naar wat iemand zegt, dit combineren met de non verbale uitdrukking, de intonatie van de stem etc. is reuze moeilijk. We willen onszelf allemaal naar voren brengen en dat wil nogal eens zeggen dat we tijdens het horen als met onze eigen gedachten bezig zijn en dus niet of niet goed luisteren. Heel menselijk, maar toch ook heel vervelend.
Misverstand
Dit brengt dan weer allerlei misverstanden met zich mee die vervolgens weer moeten corrigeren … en soms lukt dit prima en soms ook niet, met alle gevolgen van dien.
De mens is complex, ook als we juist de stilte opzoeken en tot onszelf willen komen.